روندهای اخیر بازار سرمایه نشان میدهد که بورس ایران در نقطهای بسیار حساس قرار گرفته است؛ نقطهای که جهتگیری آن نه با هیجانهای معاملهگران، بلکه با وزنِ سیاستهای پولی، وضعیت ارزی و چشمانداز سودآوری شرکتها تعیین میشود. تجربه فعالیت من در چند نهاد مالی نشان میدهد که در شرایط کنونی، «پایداری…
همه میدانیم که مسکن یکی از اصلیترین نیازهای اجتماعی و اقتصادی در سبد خانوار است و تامین آن به شکلی پایدار، مقرونبهصرفه و در دسترس، از مهمترین شاخصهای توسعه و عدالت اجتماعی بهشمار میرود. در ایران، طی دهههای اخیر، افزایش سریع جمعیت شهری، رشد هزینههای ساختوساز، ناکارآمدی…
اگر سه کنشگر اصلی در اقتصاد مسکن را - با اندکی تساهل- شامل مردم، حاکمیت و سازندگان بدانیم، در ذهن بخش قابلتوجهی از هر سه گروه، انگارهای ریشهدار و دیرپا وجود دارد که کشور با کسری ساخت و عرضه مسکن مواجه است. این تصور، که عمدتا برآمده از رشد شتابان و مستمر جمعیت در دهههای گذشته است، چنان در ذهنها رسوب کرده که گویی مسکن، معضلی محتوم و رو به تصاعد است.
یکی از چالشهای اصلی در سیاستگذاری اقتصادی در دوران معاصر تلاش برای اصلاح قیمتها بوده است. آنچه عموما مانع شده تا چنین اصلاحی صورت گیرد، این واقعیت است که افزایش قیمت یکسان برای همه مردم ایران میتواند پیامدهای مختلفی داشته باشد و خصوصا اقشار ضعیف آسیبهای زیادی ببینند.