اخبار غیر فعال ها

من آقای دکتر بختیاری را از دهه ۱۳۶۰ شمسی که از مدیران ذوب آهن بودند، می‌شناسم. با روزنامه دنیای‌اقتصاد هم از روزهای اول آشنا شدم. یاد آقای علی میرزاخانی، سردبیر خوش‌فکر آن زمان روزنامه بخیر و جایش خالی. واقعا آقای دکتر بختیاری هوشمندانه‌ آقای میرزاخانی را انتخاب کرده بود؛ زیرا این دو در مدت نه چندان طولانی توانستند روزنامه دنیای‌اقتصاد را به معروف‌ترین روزنامه اقتصادی کشور تبدیل کنند و اکنون دکتر فرحبخش اقتصاددان پرانگیزه آن را اداره می‌کند.

علم اقتصاد و شاخه‌های آن بیش از سایر علوم به عرصه رسانه‌ها کشیده شده است. دلیل این موضوع نیز آن است که موضوعات مطرح در علم اقتصاد و به‌ویژه شاخه اقتصاد کلان، با زندگی روزمره کل شهروندان گره خورده است. حتی سیاسیون عالم، آن گاه که قصد پُز دادن توفیق خود، هنگام بودن در قدرت یا حال‌گیری از رقیب، هنگام خارج بودن از قدرت را دارند، به خوراک تهیه‌شده توسط علم اقتصاد و تحلیل اقتصادی متکی هستند و البته این مصیبت اصلی علم اقتصاد هم هست.

دوستان روزنامه‌ دنیای‌اقتصاد، تولد بیست‌وسومین سال فعالیتتان را تبریک می‌گویم. رسانه‌ای که از یک روزنامه تخصصی آغاز کرد و امروز به رسانه‌ای چندرشته‌ای و اثرگذار در عرصه‌ی اقتصاد، سیاستگذاری، مدیریت و کسب‌وکار تبدیل شده است.

روزنامه دنیای‌اقتصاد تحولی در رسانه‌های اقتصادی ایجاد کرد.

برای من جای بسی خوشوقتی است که از سال ۱۳۸۳ تا به امروز همکاری مستمری را با روزنامه دنیای‌اقتصاد داشته‌ام و اوج این همکاری در مقطعی اتفاق افتاد که امکان بودن در تحریریه در کنار دوستانم مهیا شد و برای سه سال سردبیر این یگانه روزنامه مدافع آزادی اقتصادی در ایران شدم. برای دهه‌ها در جهان مدرن، فعالان کسب‌وکار یا به قول فرنگی‌ها بیزینسمَن‌ها هر روز می‌توانستند صبح خود را با اخبار و تحلیل‌های اقتصادی به ‌روز شروع کنند،

یادداشت برای سالگرد تولد دنیای اقتصاد را می‌خواهم با ذکر خاطره‌ای آغاز کنم که برایم بسی ناخوشایند بود. در اوایل دهه ۶۰ و در زمان جنگ تحمیلی عراق که من هنوز در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران تدریس می‌کردم و در عین حال با یکی از دستگاه‌های اجرایی همکاری می‌کردم، همراه با یک هیات اقتصادی به سرپرستی یک از مدیران سیاسی اجرایی ارشد به ماموریت خارج از کشور رفتیم.

لازم می‌دانم بیست و سومین سالگرد تاسیس روزنامه‌ «دنیای‌اقتصاد» را تبریک بگویم؛ مجموعه‌ای که در سال‌های فعالیت خود به نمادی از اصول‌گرایی، اعتدال، حرفه‌ای‌گری، نهادسازی و ایران‌دوستی تبدیل شده است.

در فضای رسانه‌ای ایران که همواره تحت‌تاثیر تغییر دولت‌ها، جابه‌جایی مدیران ارشد و نوسان گاه شتاب‌زده سیاست ‌ها قرار دارد، حفظ یک خط‌‌مشی ثابت، علمی و حرفه‌ای کاری دشوار و پرهزینه است.

بیست‌وسومین سالگرد روزنامه دنیای‌اقتصاد فرصتی است برای تامل درباره مسیری که این رسانه طی کرده است؛ مسیری که ارزش آن تنها در استمرار انتشار یا گسترش مخاطبان نیست، بلکه در پایداری بر اصولی است که آن را به یکی از معدود نقاط اتکا در فضای پرآشوب اطلاع‌رسانی کشور تبدیل کرده است.

در این بیست‌وسه سال که از انتشار نخستین شماره روزنامه دنیای‌اقتصاد می‌گذرد، این روزنامه نه‌تنها راوی دقیق و دلسوزی برای تحولات اقتصادی کشور بوده که خود به یکی از بازیگران موثر در شکل‌گیری گفتمان اقتصادی در ایران بدل شده است. از نخستین روزهای انتشار، این روزنامه با تمرکز بر تحلیل‌های تخصصی، گزارش‌های میدانی و توجه خاص به بخش خصوصی، توانسته جایگاهی متمایز در میان مطبوعات تخصصی ایران پیدا کند.

۲۴سال پیش در بیست‌وسوم آذر سال۱۳۸۱ روزنامه‌ای به نام دنیای‌اقتصاد متولد شد. دنیای‌اقتصاد در روزگاری پا به عرصه مطبوعات گذاشت که فعالیت رسانه‌ای ‌در حوزه اقتصاد به‌صورت حرفه‌ای رونق چندانی نداشت؛ اما دنیای‌اقتصاد با توجه به رویکردی که داشت و رعایت اصول حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و رسانه‌داری و استفاده از نیروی انسانی باکیفیت و باانگیزه و تکیه بر مبانی روشن و سازگار در بیان مطالب، خیلی زود جای خود را در میان طبقه متوسط و فعالان اقتصادی و علمی کشور باز کرد.

وقتی به بعضی فیلم‌های سینمایی ژانر سیاسی، اجتماعی آمریکا و انگلیس و.... نگاه می‌کردم، افسوس می‌خورم که چگونه است در این کشورها خیلی روزنامه‌ها دارای ساختمان‌های بزرگ در بهترین خیابان‌های نیویورک، لندن، توکیو و....هستند و در طبقات آنها شور و شوق خبرنگاران، نویسندگان و.... موج می‌زند؛ ولی در ایران غیر از روزنامه‌های دولتی یا وابسته به شهرداری در بخش خصوصی همواره رسانه‌های گروهی هشتشان گرو نهشان است.

در دهه ۸۰ که هر روز به تالار حافظ و ساختمان آبی رنگ آن می‌رفتم، در دست اکثر کسانی که اصطلاحا پای تابلو می‌ایستادند یک وسیله مشترک بود: روزنامه دنیای اقتصاد. کاربرد روزنامه چه بود؟ عمدتا جدول‌هایش.

بــــیست ‌و ســـه ســـال از روزی که «دنیای‌اقتصاد» وارد صحنه شد، می‌گذرد؛ رسانه‌ای که در تمام این دو دهه نه با شعار و بزرگ‌نمایی، بلکه با کار مداوم و بی‌وقفه، خودش را به‌عنوان تریبون جدی و قابل‌اعتماد بخش خصوصی تثبیت کرد. در فضایی که بخش بزرگی از رسانه‌ها گرفتار محافظه‌کاری، تعارف یا واژه‌سازی‌های بی‌حاصلند، دنیای‌اقتصاد یکی از معدود رسانه‌هایی بود که توانست درباره اقتصاد ایران بدون لکنت حرف بزند؛ آن هم در کشوری که بیان واقعیت همیشه کار آسانی نیست.

در ارزیابی کارنامه روزنامه دنیای‌اقتصاد می‌توان به چند نکته اشاره کرد؛ قبل از همه، این روزنامه تلاش کرده صدای بخش خصوصی در ایران باشد.

اوضاع اقتصاد ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷ فقط توسط منابع سرشار نفتی پیچیده شده بود، اما بعد از آن حوادث و وقایع دیگری هم پیش آمد که این پیچیدگی را چند برابر کرد؛ از جمله شرایط جنگ تحمیلی با عراق، بیش از حد دولتی شدن به‌دلیل افکار چپ‌گرایانه ابتدای انقلاب، تشدید تحریم‌های بین‌المللی، گسترش پدیده نادر بخش عمومی غیردولتی و نیز تزریق بودجه دولتی به رسانه‌ها و تشکیل رسانه‌های دولتی و عمومی متعدد.

دنیای‌اقتصاد در این سال‌ها یکی از معدود رسانه‌هایی بوده است که تلاش کرده چراغ تحلیل عقلانی را در تاریکی فضای مبهم اقتصاد ایران روشن نگه دارد؛ همین تلاش آرام اما موثر آن را به یکی از ستون‌های فهم اقتصادی در کشور تبدیل کرده است و حال در سالگرد تاسیس مبارک روزنامه دنیای‌اقتصاد فرصتی برای من فراهم شده تا درباره نقش روزنامه‌نگاری اقتصادی شفاف صحبت کنم.

سالروز تاسیس روزنامه دنیای‌اقتصاد، فرصت مناسبی است برای قدردانی از رسانه‌ای است که در سال‌های گذشته سهم قابل‌توجهی در ارتقای ادبیات اقتصادی و بورسی کشور داشته و به‌عنوان یکی از منابع اصلی تحلیل برای فعالان بازار سرمایه شناخته می‌شود. از منظر یک کارشناس بازار سرمایه، استمرار فعالیت حرفه‌ای چنین رسانه‌ای در فضایی پرنوسان و گاه غیرقابل پیش‌بینی، نشانه درک دقیق از اهمیت اطلاع‌رسانی شفاف و نقش آن در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی است.

هر شخص، هر نهاد یا ارگانی که برای ارتقای آگاهی جامعه و نیل به زندگی مطلوب تلاش می‌کند، شایسته تقدیر است. در این میان مجموعه‌ای همچون روزنامه دنیای‌اقتصاد که با ترویج افکار و ایده‌های اقتصادی از مخاطبان خود می‌خواهد ضمن اجرای فعالیت‌های روزمره، همواره نیم‌نگاهی به شرایط اقتصادی خود، جامعه، کشور و آینده پیش‌رو در منطقه و در میان سایر کشورها داشته باشد، اجر بالاتری دارد. به‌خصوص آنکه عملکرد این مجموعه تاثیر بسزایی بر کسب شرایط مطلوب‌تر خواهد داشت.

تولید داده درست یکی از پایه‌ای‌ترین اقداماتی است که می‌تواند مسیر توسعه هر کشوری را به‌ویژه در حوزه‌های اقتصادی و صنعتی هموار سازد. در کشورهای پیشرفته عموما نقش تولید و تحلیل داده‌های اساسی را مراکزی تحت عنوان مراکز تحقیق و توسعه بر عهده دارند. بلومبرگ و مکنزی نمونه‌های موفقی از این مراکز هستند. بسیاری از کشورها، حوزه‌های اقتصادی و صنعتی خود را با کمک داده‌های تولیدشده توسط این نوع مراکز سازمان‌دهی می‌کنند.

در ابتدا سالگرد تاسیس «دنیای‌اقتصاد» را تبریک می‌گویم و به همه همکاران محترم این مجموعه تهنیت عرض کنم. سه موضوع از مهم‌ترین موفقیت‌های «دنیای‌اقتصاد» در سال‌های گذشته بوده و به وضوح بر اساس استراتژی و دکترینی که از روز نخست برای این نشریه طراحی شده، محقق شده است.

از نـــخستین روزهـــــایی که «دنیای‌اقتصاد» بـــــه همت علیرضا بختیاری و جمعی از روزنامه‌نگاران حرفه‌ای آغاز به کار کرد، این رسانه توانست جایگاه خود را به‌عنوان یکی از مراجع اصلی اطلاع‌رسانی و تحلیل در حوزه اقتصاد تثبیت کند. برای من که از همان روزهای ابتدایی فعالیت این روزنامه در کنار تیم آن حضور داشته‌ام، روشن است که چرا «دنیای‌اقتصاد» طی این سال‌ها به یکی از اثرگذارترین رسانه‌های کشور تبدیل شده است.

روزنامه دنیای‌اقتصاد به‌عنوان اولین هلدینگ بزرگ رسانه‌ای در کشور که در حوزه اقتصادی فعالیت می‌کند،

اصحاب رسانه در خط مقدم آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی قراردارند و همواره در راستای افزایش آگاهی عمومی نقشی موثر ایفا می‌کنند. بیان حقیقت به‌طور شفاف، شنیدن درخواست و صدای مردم به طور بی‌طرفانه و پاسداری حقوق اجتماعی مردم با دراختیار داشتن تریبونی آزاد مسوولیت خطیری است که بر دوش اصحاب رسانه است.

سالگرد تولد روزنامه دنیای‌اقتصاد برای من صرفا یادآور یک تاریخ در تقویم نیست، بلکه یادآور یک «جریان فکری» در اقتصاد ایران است؛ جریانی که از دل نیاز به تحلیل مستقل، شفافیت اطلاعات و عبور از هیجان‌زدگی در تصمیم‌گیری اقتصادی متولد شد. دنیای‌اقتصاد از نخستین روزهای انتشار، تلاش کرد اقتصاد را نه در قاب شعار، بلکه در آینه داده، تحلیل و واقعیت بازتاب دهد.

روز بیست‌وسوم آذرماه، سالروز تاسیس روزنامه دنیای‌اقتصاد، فرصتی مغتنم برای قدردانی از نهادی رسانه‌ای است که طی سال‌های فعالیت خود نقشی موثر و ماندگار در ارتقای فهم اقتصادی، توسعه گفت‌وگوی تخصصی و ترویج اصول اقتصاد آزاد در ایران ایفا کرده است.

آنتونیو گوترش به بغداد، پایتخت عراق رفت.

در سال ۲۰۱۵ «هانیبال قذافی» پسر کوچک قذافی بعد از بازداشت توسط پلیس اینترپل به دولت لبنان تحویل داده شد و این فرصت جدیدی را برای پیگیری وضعیت پرونده فراهم کرد و در این راستا خانواده امام موسی صدر درخواست کردند که در مورد پرونده امام موسی از وی بازجویی شود.

​ رئیس امور اطلاع‌رسانی دولت از انحلال ۵۵ نهاد شورایی در دولت چهاردهم خبر داد.

ساینا S دنده‌ای بنزینی مدل ۱۴۰۴ با افزایش ۲۵ میلیون تومانی، ۶۹۵ میلیون تومان شده است.