دنیای اقتصاد: انتخاب «کیریاکوس پیراکاکیس»، وزیر دارایی یونان، بهعنوان رئیس یوروگروپ را میتوان یکی از معنادارترین تحولات سیاسی ـ اقتصادی اتحادیه پولی اروپا در سالهای اخیر دانست؛ رخدادی که بیش از آنکه صرفا یک جابهجایی مدیریتی باشد، نشانهای از تغییر جایگاه یونان در معماری اقتصادی منطقه یورو است.
اسرائیل الگوی الحاق خزنده در لبنان را دنبال میکند؛
در یک تغییر آرام در امتداد مرز جنوبی لبنان، کمیتهای که زمانی افسران نظامی خسته و نقشههای قدیمی را گرد هم آورده بود، اکنون شامل غیرنظامیانی با اختیارات سیاسی نیز میشود. این تغییر ممکن است بوروکراتیک به نظر برسد؛ چهره جدیدی در این میز، «سیمون کَرَم»، سفیر سابق لبنان در واشنگتن و منتقد صریح…
هنگامی که دونالد ترامپ آخرینبار در سال۲۰۱۹ به بریتانیا سفر رسمی داشت، مقامات تلاش زیادی کردند تا او را از بادکنک غولپیکر «بچه دونالد» که معترضان بر فراز میدان پارلمان به پرواز درآورده بودند، دور نگه دارند. نفرت عمومی نسبت به ترامپ در ۶سال گذشته بهندرت کاهش یافته و دومین سفر رسمی بیسابقه او بار دیگر به یک میدان مین سیاسی و لجستیکی تبدیل شده است؛ از مسائل امنیتی مورد نیاز برای محافظت از ترامپ گرفته تا جلوگیری از گافهایی که میتواند دیپلماسی کر استارمر را به خطر اندازد.
همزمان با تداوم حملات اسرائیل به غزه، دولت آمریکا در یک بیعملی فرو رفته است؛
دنیایاقتصاد: ساکنان شهر غزه که از حملات هوایی سنگین به لرزه افتادهاند، همزمان با فرار سعی دارند بقایای وسایل خود را حمل کنند. تصاویر سیانان خانههای ویرانشده در محلههای غزه از جمله شیخ رضوان را نشان میدهد که برخی کاملا با خاک یکسان شده بودند و مردم در جستوجوی پناهگاه در جنوب، کیسهها و پتوها را از میان آوار بیرون میکشیدند. «میسر العدوان»، اهل شهر غزه، تشک و پتو را روی سرش حمل میکرد و عرق از سر و صورتش جاری بود. او گفت که در این دو شب چشم روی هم نگذاشته است. او به سیانان گفت: «ترس، ترس و باز هم ترس. همه جا ترس است. انفجارها بالای سر ما، جلوی رویمان و هر جا که میرویم هست. تمام روز.»
با انتصاب پنجمین نخستوزیر، فرانسه هر ۱۸ماه یک دولت عوض کرده است؛
دنیایاقتصاد: امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه، از زمان تصدی قدرت، پنجمین نخستوزیر خود را منصوب کرد؛ یعنی هر ۱۸ماه یک نخستوزیر. شاید این فقط روشی است که فرانسویها دارند. بیش از ۱۰۰۰سال قبل از ۱۷۸۹ (با «گردن زدن» رژیم کهن)، فرانسه دولتهای متنوعی داشت. در واقع، از زمانی که «کلوویس اول» در قرن ششم تمام رؤسای قبایل را گرد هم آورد تا پادشاهی فرانکها را ایجاد کند، ۱۸نظام سیاسی در قدرت بودهاند. در میان تلاشها برای حکمرانی، جمهوریها (تاکنون پنج مورد) و همچنین امپراتوری ناپلئونی سابق، چندین نوع سلطنت و در نهایت اقتدارگرایی در جنگ جهانی دوم وجود داشت.