مسیر چین اگر از ابتدا به جای سوسیالیسم مائوئیستی، نوعی سرمایهداری سیاسی را برگزیده بود، چگونه بود؟
روزنامه شماره ۶۴۱۷
این یادداشت با تکیه بر مقاله «فقر در چین از ۱۹۵۰ به این سو: از منظر یک واقعیت محقق نشده»* به قلم اقتصاددان استرالیایی و دانشآموخته مدرسه اقتصاد لندن، مارتین راوالیون، از معروفترین متخصصان فقر، میکوشد تا روند کاهش فقر پس از آغاز اصلاحات ۱۹۷۸ را در پرتو شکستهای پیشااصلاحات تبیین کند و به پرسش و پاسخ محوری نویسنده بپردازد: چه سهمی از سطح بالای فقر چین در حوالی سال ۱۹۸۰، یعنی در آستانه اصلاحات بازارمحور دنگ شیائوپینگ، به مسیر سیاستی مائوئیستی پیشین قابل نسبت دادن است؟